شمس اله عزیزی اصل؛ رحمت اله مرزوقی؛ جعفر جهانی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی و چابکی سازمانی بود. روش پژوهش حاضر ازلحاظ هدف،کاربردی و ازنظر شیوهی جمعآوری دادهها توصیفی و از نوع همبستگی هست. جامعه آماری شامل کلیه کارمندان دانشگاه شیراز بود. تعداد 303 نفر از طریق روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند که 300 نفر پرسشنامه توانمندسازی ...
بیشتر
هدف این پژوهش بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی و چابکی سازمانی بود. روش پژوهش حاضر ازلحاظ هدف،کاربردی و ازنظر شیوهی جمعآوری دادهها توصیفی و از نوع همبستگی هست. جامعه آماری شامل کلیه کارمندان دانشگاه شیراز بود. تعداد 303 نفر از طریق روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند که 300 نفر پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر ( 1995) و چابکی سازمانی نیکپور و سلاجقه (1389) را تکمیل کردند. یافتههای همبستگی نشان میدهد که بین توانمندسازی روانشناختی و ابعاد آن با چابکی سازمانی رابطه مثبت و معناداری در سطح 01P≤. وجود داشته است. همچنین یافتهها حاکی از آن بود که توانمندسازی روانشناختی پیشبینی کننده معنادار چابکی سازمانی هست و از بین ابعاد آن، سه بعد معناداری، مؤثر بودن و حق انتخاب 51 درصد از واریانس چابکی سازمانی را تبیین میکنند. یافتهها نشان داد که توانمندسازی روانشناختی کارمندان و چابکی سازمانی دانشگاه بالاتر از حد متوسط بوده است.